Książkę Daniela Wyszogrodzkiego świetnie się czyta. Przystępnie napisana, pełna anegdot i bon motów, stylistycznie oscyluje na pograniczu języka mass mediów i mowy potocznej. Choć liczy prawie sześćset stron zapisanych drobnym drukiem, to jest lekturą łatwą i przyjemną, podzieloną dla wygody czytelnika na artykuły hasłowe dotyczące słynnych musicali oraz ważnych musicalowych twórców, teatrów i zjawisk, w…